15 Şubat 2016 Pazartesi

Kendini Sevdirememek



                Hepimizin kendini başkalarına sevdiremediği zamanlar olmuştur.Ne kadar hanım hanımcık,terbiyeli çocuk tavırlarına girsek de sevdiremeyiz kendimizi.Sonra ''O kadar kastım kendimi,demek beni sevmezsin.O zaman ben de seni sevmiyorum.'diye triplere gireriz.Aslında tepkimiz neden bizi sevmemiş olduğudur.''Ne yaptım da beni sevmedi ?'' diye gece yatağımıza girince kara kara düşünürüz.



               Benim de kendimi sevdiremediğim biri oldu.Hem de öyle böyle değil.Gözümün üstünde kaşım var diye sevilmiyorum resmen.Her yaptığım yanlış geliyor karşımdakine.Yakasına yapışıp''Ne yaptım ben sana,söyle be kadın!'' diyesim var.Fakat cesaretim yok.Başıma gelmeyen bir durum değil fakat sanki dünyaya gelmem başlı başına bir yanlışmış gibi. 'Seni dölleyen o spermi bulursam...'


               Neyse,zaman böyle geçip giderken (ve ben de için için kendimi yiyip bitirirken) bu şahıs (x or y) bize geldi.Kadını her gördüğümde afakanlar basması bir tarafa içimdekileri de dökememenin huzursuzluğu aldı başını gidiyor.Cesaretimi topladım:''Sanırım yanlış bir harekette bulundum.'' dedim.Tiksindiğini belli eden o koca gözlerini belertip:''Ne?'' dedi.''Hissettiğim kadarıyla benden pek hoşlanmadınız.'' dedim.O an ki cesaretime yazarken bir kez daha hayran kaldım.''Evet çünkü seni oğluma alacaktım fakat hal ve hareketlerinden hiç hoşlanmadım.'' Hah!Sonunda kustu içindekileri.Bir dakika,ne?Beni oğluna alacakmış da hareketlerimi mi beğenmemiş?''Ne yanlışımı gördünüz?'' ''Gelen erkeğiyle de kızıyla da maşallah sıkı fıkı oluveriyorsun.Seni oğluma gelin alsam gene her erkekle konuşacak mısın?''



             Velhasıl başımızdan böyle bir olay da geçti.Tek suçum y kromozomu taşıyanlarla konuşuyor olmammış.İslama düşkünlüğünü belirtiyor (!) teyzemiz bir nevi.Hangi peygamberin sadece hemcinsleriyle konuştuğunu gördün?Hadi onlar erkek diyelim.Peki ya hanımları?Hiç mi bir erkekle konuşmamışlar.Sorsan konuşmamış derler.Cahil miyiz yoksa algı seviyemiz bu kadar mı düşük?Hala anlamlandıramadığım bu olayları yazarken bir yandan utanç duysam da duyurmakta fayda var diye düşünüyorum.Böyle insanlar gerçekten var!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder