Bu ülke yıllarca akıllardan çıkmayacak bir olay yaşadı dün gece.2016 yılında,çocuklarımız daha darbe nedir bilmezken,Tsk hükümete el koymaya çalıştı.Siyasi açıdan tartışılacak birçok yönü var bu konunun lakin benim asıl üzüntüm birçok askerimin,polisimin,halkımın hunharca katledilmesi.Bu ülkenin tek dayanağı olan milli güçlerin birbirine düşürülmeye çalışılması.Olayın en acı tarafı ise,buna rağmen halkımızın bilinçsizce askerimizin üzerine gidişidir.18-20 yaşındaki sadece emir eri olan,ana kucağından asker ocağına daha yeni adımını atmış küçük askerlerimize yapılan bu işkence niye?
Böyle bir ülkede yaşadığım için Allah'a şükrediyorum.Oğullarını böyle vicdanlı ve merhametli olarak yetiştiren analarla gurur duyuyorum.Hangi ülke polisi yapardı bunu?Kim o askerlere böyle merhametli davranırdı?O diyalog hiçbir zaman aklımdan çıkmayacak:'Oğlum affet,dövme oğlanı!' 'Ne dövmesi teyzeciğim sarılıyorum ben ona!Kardeşim o benim!'Siz unutabilir misiniz?O tankın içinden çıkmaya çalışıp halk tarafından linç edilen askere çevik kuvvet polisinin sarılarak onu oradan çıkarmaya çalıştığını?
Bizi birbirimize düşürmeye çalıştılar.Fakat herkes gördü bu halkın taklit edilemez cesaretini.Askerin-polisin birbiriyle nasıl kardeş kalabildiğini.Türk her yerde Türktür!Bunu kimse değiştiremez!Geleceğin nesli olarak bizlerde her zaman aynı kalalım.Bizim birbirimizden başka kimsemiz yok çünkü.
Not:Şehitlerimizin anısına 2 gün paylaşım yapmayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder