Bir Ramazan'ın da sonunu getirdik Allah'ın izniyle.Sonunu getirdik derken yanlış anlaşılmasın,hayırlısı ile sonunu getirdik anlamın da söylüyorum.İlk birkaç gün haliyle zor geçti,alışmaya çalıştık sonra 'Amannn!Ne tutacağım!' dedik.Daha sonra pişman olup Allah'tan af diledik.
Ramazan'da bize en zor gelen şey sahura kalkmaktı.Özellikle ilk zamanlar.Gözümüz bi' Doktorlar'ı aramadı değil o zamanlar.Klasik düzenimizden sıyrılıp yeni bir düzen yaratmaya çalıştık(her Ramazan olduğu gibi).Başlarda gece yatıp sahura kalkmaya çalıştık,o gözleri mahmur halimizle ne kadar tıkınabilirsek tıkındık.
Sahura kalkmak ne kadar zorsa,o uykulu halimizle sofrayı toplamak daha da zordu.Tıka basa doyup üstüne de susamayayım diye litrelerce su içince,toplamayı geç insanın hareket edesi bile gelmiyordu.
3-4 gün sonra eski Ramazan düzeni oluştu tabii.Bu vakitten sonrasını 'dizi time' olarak adlandırdık ve sabahın ilk ışıklarına kadar dizilerimizi izledik.Haliyle öğlen 1-2 'de uyanırdık.Mutfağa gitmek bir zulümdü artık.Aslında bütün evin odalarına girip çıkmak bir zulümdü.Bu vesileyle uyandığımız anda dizimize kaldığımız yerden devam ettik.
Biz de gelenektir.Ramazan'a girdiğimizde mutlaka 3-4 gün internet kesilir.Ben alıştım tabii bu düzene.O 3-4 gün boyunca NtvSpor'a sarar,Türkiye'nin hangi branşta kaç tane hazırlık maçı,kaç tane turnuva maçı var,hepsini hatim ederdim.O yetmez,gece yayınlanan tekrarlarını da izlerdim (ya kaçırdığım bir yer varsa?).
Bir Ramazan'da böyle geçti gitti.Seneye tutabileceğimizin garantisi yok ancak nice Ya Şehr-i Ramazanlar'a inşallah...
Yokluğunu aradım dün gece, davulcu falan arıyor insan. :)
YanıtlaSilDeğil mi? :) Hayırlısıyla bir dahaki Ramazanlara inşallah...
Sil